Z jakiegoś nieznanego powodu los obdarza nas tym, czego wcale ...

 Powiedziała mi: Tak bardzo się boję...
Zapytałem: Czego? A ona: Bo jestem tak bardzo szczęśliwa. Takie szczęście jest aż przerażające. Zapytałem ją, dlaczego tak uważa. Odpowiedziała: Bo takie szczęście przytrafia się tylko wtedy, gdy zaraz ma się coś utracić.

 Życie jest podróżą, której nie mierzy się liczbą oddechów, które zrobimy, ale liczbą momentów, które zapierają nam dech. Cenić każdą chwilę, to poznać prawdziwą wartość życia.

 Życie to sztuka, której nie nauczą cię w żadnej szkole. Wiele trzeba rozumieć, aby dostrzec to, co w nim piękne, wiele przeżyć, aby dostrzec to, co smutne. Myślę, że im człowiek starszy, tym więcej ceni sobie życie.

 Wbrew potocznemu mniemaniu cierpienia przywiązują nas, przygważdżają do życia: są to nasze cierpienia, pochlebia nam możność ich wytrzymywania, zaświadczają one o naszym statusie bytów, nie zaś widm. A tak gwałtowna jest duma z cierpienia, że przewyższa ją tylko duma z cierpień już doznanych.

 Użytek wytwarza piękno jako produkt uboczny.

 Już serce jej wyschło; zresztą ona sama nie jest pewna, czy ma serce.

 Lepsze jest wrogiem dobrego.

 Wszystko w tym życiu można przebaczyć. Poza prawdą...

 Drogi Mikołaju!
Byłam bardzo grzeczna w tym roku.
No dobra, przez większość czasu.
W sumie to raz na jakiś czas...
Nieważne, sama sobie kupię prezent!

 Bo życie jest trudne. Ale staję się łatwiejsze,
gdy wokół są osoby, którym na tobie zależy.