
Tylko ktoś ślepy pędzi ku zatraceniu; ten, kto widzi, zawsze ...
Tylko ktoś ślepy pędzi ku zatraceniu; ten, kto widzi, zawsze może uniknąć swego losu.
Nagość w teatrze też jest kostiumem.
Kiedy człowiek sobie na to zasłużył, nawet list może go zgwałcić.
Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.
Człowiek staje się takim, jakim widzą go oczy pożądanej osoby.
Wbrew potocznemu mniemaniu cierpienia przywiązują nas, przygważdżają do życia: są to nasze cierpienia, pochlebia nam możność ich wytrzymywania, zaświadczają one o naszym statusie bytów, nie zaś widm. A tak gwałtowna jest duma z cierpienia, że przewyższa ją tylko duma z cierpień już doznanych.
Moje płuca oczyszczały się z jej zapachu.
Kiedy zasieje się ziarno zwątpienia, prawie zawsze puści pędy.
Czasem mam ochotę
po prostu uciec jak najdalej, gdzie nikt mnie nie znajdzie.
Pogoda była okropna, jak to zwykle bywa, gdy komuś pęka serce.
Bylibyśmy często poszkodowani, gdyby spełniły się nasze życzenia.