Zazwyczaj widmo śmierci sprawia, że bardziej szanujemy życie.

 Gdy widzę, przestaję słyszeć, gdy słyszę, nie widzę.

 (...) bez rozmowy nie ma porozumienia, a bez porozumienia nie ma inteligencji życia.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby zachować równowagę, musisz się poruszać.

 Życie jest jak rower, aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać. Ale pamiętaj, że na każdej drodze, którą wybierzesz, zawsze spotkasz zarówno podjazdy, jak i zjazdy. Ważne jest, aby wiedzieć, że niezależnie od kierunku, zawsze próbujesz osiągnąć swoje cele.

 Nic dwa razy się nie zdarza i nie zdarzy. Z tej przyczyny zrodziliśmy się bez wprawy i pomrzemy bez rutyny.

 Jeżeli ktoś jest niewierzący, nigdy nie wiadomo, w co uwierzy.

 Życie to nie jest coś, co nam się przydarza. Życie to jest coś, co tworzymy. Każdego dnia. Bez wyjątku. Każda myśl, każde słowo, każde uczynione lub nie uczynione działanie ma swoje konsekwencje. Każdy wybór tworzy nasz osobisty świat.

 Kto raz opuści granice swojego świata, nie powinien liczyć na to, że będzie on na niego czekał.

 Nie musisz udawać, że jesteś silny,
nie musisz mówić, że wszystko jest dobrze,
nie martw się tym, co pomyślą inni, jeśli
musisz, płacz - to dobrze wypłakać łzy do
końca (tylko wtedy wróci uśmiech).

 Zauważam, że im jestem starszy, tym mniej lubię mówić. Zwłaszcza że ludzie dużo mówią, ale nie rozmawiają, nie wymieniają myśli, tylko paplają. To męczące. I nie spotykają się ze sobą, tylko powtarzają: "Dobra, to jesteśmy w kontakcie". Każdy jest gdzieś w sobie. Wymieniają komunikaty.