Jak ty-właśnie ty-zamierzasz wydostać się z tego labiryntu cierpienia?

 Bierz wszystko teraz - często powtarza mi Rosto - na wypadek, gdybyś jutro się nie obudziła.

 Patrzę na samochód za mną, oceniając, jak długi będzie mój spacer wstydu.

 Panienki, trzymajcie staniki, bo nie będzie litości.

 W jej sercu i umyśle było zbyt dużo
kogoś innego, żeby zostało miejsce dla mnie.

 Czy istoty twojego pokroju wiedzą, czym
jest miłość? Czy ty w ogóle coś odczuwasz,
czy to jedynie kwestia oprogramowania?

 Niech nie ślubuje przebrnąć przez
ciemności nocy, kto nie widział jeszcze zmroku.

 Wspólne zbrodnie i ponure tajemnice wiążą bowiem ludzi z sobą silniej niż miłość...

 Śmierć pozostawia po sobie wyrywkowe dziwne wspomnienia.

 I zniknął. O tym, że w ogóle tutaj był świadczyły zaparowane od naszych oddechów szyby.

 Kocham cię, to nic i wszystko zarazem.