Jak ty-właśnie ty-zamierzasz wydostać się z tego labiryntu cierpienia?
Jak ty-właśnie ty-zamierzasz
wydostać się z tego labiryntu cierpienia?
Potęga człowieka przejawia się w przestrzeni, czas ujawnia jego bezsilność.
Wybaczamy, gdy kochać przestaje się dać, ale nie przestaje się chcieć. Wybaczamy, bo nie chcemy się dłużej zadręczać złością, bo chcemy wrócić do swego pierwotnego stanu niewinności. Wybaczenie ma wymiar duchowy. Wybaczyć to podjąć trud zrozumienia innej istoty i przystać na kompromis z rzeczywistością. Wybaczyć to przekonać się, że na świecie nie ma nic doskonałego.
Kiedy skupiasz się wyłącznie na przyszłości, tracisz dzień dzisiejszy.
Była w tym okrutna ironia, że aby ocalić ludzi, trzeba zniszczyć kościół.
Mieć odwagę - to nigdy nie pozwolić, aby Twoje lęki miały wpływ na Twoje czyny.
Jeśli będziesz bez końca zaciskał smycz, ta w końcu pęknie.
Są rzeczy, o których nie mówi się nawet najbliższym przyjaciołom. Czasem zresztą nie trzeba mówić, bo oni i tak wiedzą. —Stephen King
To, jak się postrzegasz, ma ogromny wpływ na twoje postępowanie. Wyobraź sobie, że jesteś już osobą, którą zamierzasz stać się w przyszłości. Twoje wyobrażenie samego siebie, to, jakie są twoje własne wewnętrzne odczucia na swój temat, w znacznej mierze determinuje twoje zewnętrzne osiągnięcia. Wszelki postęp w twoim zewnętrznym życiu zaczyna się od poprawy wewnętrznej, od polepszenia własnego wizerunku we własnych oczach.
Żeby zdobyć się na takie poświęcenie, na zniknięcie z życia drugiej osoby dla jej dobra, musisz ją kochać naprawdę.
Ze słowami jest jednak taki kłopot, że gdy się je już raz wypowie, nie sposób ich żadną siłą cofnąć.