Nadzieja czyni nas niewolnikiem, rozpacz – wolnym człowiekiem.
Ciekawość zabiła kota, satysfakcja go wskrzesiła.
Szkoda siebie na nieaktualne cierpienia.
Nie ma takiego cierpienia,
którego miłość nie byłaby w stanie uleczyć.
Życie jest snem, śmierć budzeniem się w grubej rzeczywistości; Inny to ślady na utwardzonym piasku brzegu, a inny na miękkim; jeden zostaje, inny jest zmyty falą. Lecz mieszka w nas jakiś instynkt, który podpowiada, że jest to tylko ślad, a nie człowiek.
Nie zawsze ludzie od siebie odchodzą.
Czasami trwają obok siebie i to jest najgorsze.
Czy imię mówi cokolwiek o człowieku?
Jest tylko kwestią przypadku. A czy przypadek może decydować o tym, kim jesteśmy?
To, że czasem potrzebujemy
pomocy, nie znaczy, z jesteśmy słabi.
Jego obsesyjne pragnienie. Jego nieskończona wściekłość.
Chodzi o to, by uchwycić nieprzemijające w tym, co przemija.
