Człowiek podły wszędzie, zawsze jest wolny.

 Nie martw się, Astrid, to
tylko ETAP. Ogarniasz? Tylko ETAP.

 Jednak to nie ból fizyczny był dla mnie najgorszy, ale zbolała dusza.

 Nie wiedziałem, że wolność, której tak pragnąłem jest najzwyklejszą samotnością.

 W końcu nagrodą za przeżyty koszmar jest przebudzenie się ze świadomością, iż był to tylko sen.

 Jakież dziwne znaczenia przybierały słowa.

 O to właśnie chodzi w
zaufaniu. Nigdy nie masz pewności.

 Miłość to najgorsze, co się może
człowiekowi przytrafić. Człowiek chodzi
jak idiota i przestaje troszczyć się o siebie samego.

 Bez Ciebie gaśnie słońce, milkną ptaki, znika wszelka radość.

 Nigdy nie widzimy błędów, które popełniamy, choć inni widzą je z daleka. Nie zdajemy sobie sprawy, jak nieumyślnie ranimy innych.

 Jedyną rzeczą, która
umożliwia życie, jest ciągła i nieznośna
niepewność, niewiedza, co zdarzy się dalej.