Pytasz, dlaczego płaczę? Nie pytaj. Popatrz w moje oczy. A ...

 Mnie rozpacz brała nie za kobietą, lecz za miłością moją.

 Chce zbudować coś trwałego, i
pomyślałem, że może zrobiliśmy pierwszy krok.

 Miłość igraszką jest szatana.

 O tym co się widzi, decyduje wnętrze tego, który patrzy.

 Ty nie potrzebujesz wcale mnie. Potrzebujesz kogoś, kto będzie Cię nieustannie głaskał słowami, kto otuli Cię puchową kołdrą i przykryje szklanym kloszem. A ja nie umiem nie ranić, ja wydrapuję oczy słowami, rozrywam duszę milczeniem i kocham, kocham tak mocno, że wszelkie szklane klosze przy mnie pękają.

 Czego nie można dostać, wydaje się zawsze lepsze niż to, co się ma.
Na tym polega romantyka i idiotyzm ludzkiego życia.

 Przyszłość nie jest ustalona raz na zawsze, to my decydujemy, co się wydarzy.

 Napisałem kartkę. Bo unikam osobistego kontaktu jako niepotrzebnej straty energii.

 Nie można rozmawiać z ludźmi, którzy nie dają do siebie dostępu oczywistościom...

 Miłość nie brudzi.