
Poezja wnosi ogromne piękno do życia, ale także i wielki ...
Poezja wnosi ogromne piękno do życia, ale także i wielki smutek.
Tam, gdzie jest chęć, jest też sposób.
Wewnątrz każdego starego człowieka tkwi młody człowiek i dziwi się, co się stało.
Tak cię pochłania bycie sobą, że nie masz nawet pojęcia, jaka jesteś nadzwyczajna.
Bóg się z modlitw, Szatan z przekleństw śmieje.
Wilków się bać, do lasu nie chodzić.
Co złego jest w tym, że chce się być tam, gdzie człowiekowi jest dobrze?
Tak to się panience zdaje, bo panienki od tego są, aby im się wciąż coś zdawało.
Im bardziej dusza człowieka przeżarta jest przez troski, tym więcej w niej miejsca na radość.
Niektórzy ludzie są... są tak pochłonięci troszczeniem się o tamten świat, że nie mają kiedy się nauczyć, jak trzeba żyć na tym.
Tu widzę, jak pięknie rośnie moja trumna, zobacz no te sosny.