Poezja wnosi ogromne piękno do życia, ale także i wielki ...
Poezja wnosi ogromne piękno do życia, ale także i wielki smutek.
Coś się kończy, coś się zaczyna.
Marzeń nie można zabić.
On Cię oczywiście zwodzi, twierdząc,
że szuka "głębokiego, długotrwałego
i poważnego związku". Musiał to znaleźć
w jakimś kobiecym czasopiśmie
w listach od czytelniczek.
Zawsze jest MBDJJZ - miało być dobrze, jest jak zwykle.
Prawo zachowania przyjemności: im lepiej było wczoraj, tym gorzej dzisiaj.
Nigdy nie wie się, co poradzić z tym krzykiem, co odzywa się w nas samych.
Zanim padłeś, jeszcze ziemię przeżegnałeś ręką.
Czy to była kula, synku, czy to serce pękło?
Życia nie mierzy się ilością oddechów,
ale ilością chwil, które zapierają dech w piersiach.
Nie przestaje mnie zdumiewać, że ludzie są nowi każdego dnia. Że nigdy nie są tacy sami. Trzeba ich ciągle wymyślać. Zresztą oni też muszą ciągle wymyślać samych siebie.
Klnę, bo boli. Płaczę, bo nie daję już sobie rady!