Poezja wnosi ogromne piękno do życia, ale także i wielki ...

 Co, kto miłuje, to i we śnie czuje.

 (...) otoczka zwyczajnego życia może skrywać największy koszmar.

 Polityka zamieni się w kicz, miłość w pornografię, muzyka w hałas, sport w prostytucję, religia w naukę, nauka w wiarę.

 A jednak potrzeba mi twoich słów i trzeba twojej pamięci. Pamiętaj o mnie, dobrze? Może będę się mniej bała, może będę usypiała spokojniej...

 Samotność jest czasem drogą, która pozwala osiągnąć wewnętrzny spokój.

 Cóż, takie jest ryzyko zakochania się. Można stracić godność.

 Życie tka się tylko raz.
Nic nie można powtórzyć.

 Dobrze, że krwawiące ludzkie serce to tylko metafora, bo inaczej nasza planeta ociekałaby czerwienią.

 Mam wrażenie, że poranki klaszczą. Żeby mnie obudzić.

 Tu jest jak w gigantycznym psychiatryku.