Gdy umierasz, to tak, jakby umierali też inni.

 Zdrowy żebrak jest szczęśliwszy niż chory król.

 Nigdy nie wie się, co poradzić z tym krzykiem, co odzywa się w nas samych.

 W gruncie rzeczy wcale mi się nie podoba ta konwencja braku konwencji.

 Nie istnieją granice dla tych, którzy nie boją się ich przekraczać.

 Czuje się jak człowiek, który na próżno żył.

 "Wiecie dlaczego bywają takie noce kiedy nie śniecie?
Kiedy panuje mrok?
I całkowita cisza?
Cóż, oto przyczyna:
Po prostu są to noce kiedy się śnicie komuś innemu.
Dlatego nie występujecie w swoich snach.
Po prostu jesteście zajęci gdzie indziej."

 Pomoc może nadejść z najmniej oczekiwanej strony...

 Jeżeli coś nie może żyć, to trzeba mu pozwolić umrzeć tak, żeby się nie męczył, z godnością.

 Psu, kiedy śpi, Cyganowi, gdy przyrzeka, żonie, gdy płacze – nie wierz.

 Przyzwyczaili się. Popłakali a potem się przyzwyczaili. Człowiek jest podły i do wszystkiego się przyzwyczaja.