
Jak to jest, że ludzie nigdy się nie okazują tacy, ...
Jak to jest, że ludzie nigdy się nie okazują tacy, za jakich się ich brało.
Trudno cokolwiek znaleźć, jeżeli się nie wie, czego szukać.
Człowiek powinien zrobić dla ludzkości coś więcej, niż pisać wiersze.
W momencie, kiedy staje się na wierzchołku, nie ma wybuchu szczęścia. Szczęście przeżywa się gdy wszystko pozostaje jeszcze przed tobą, kiedy wiesz, że do celu masz jeszcze kilkaset, kilkadziesiąt metrów, gdy jesteś tuż przed. To właśnie jest czas szczęścia.
W końcu najlepsze po przebudzeniu jest przecież wspomnienie tego, jak miło było marzyć we śnie.
Odebrałam radość najbardziej radosnemu człowiekowi na planecie Ziemi.
Cierpienie i ból są nieodłączne od rozległej świadomości i głębokiego serca. Myślę, że ludzie naprawdę wielcy zawsze muszą odczuwać na świecie wielki smutek...
Trzeba w ogóle mieć serce, żeby można je było złamać.
Jeśli słuchalibyśmy naszego rozumu,
nigdy byśmy się nie zakochali.
Nigdy nie przeżylibyśmy przyjaźni.
Nigdy nie rozpoczęlibyśmy biznesu,
bo bylibyśmy zbyt cyniczni. Ale to nonsens.
Za każdym razem trzeba skakać w przepaść
i budować skrzydła po drodze.
Nic nie jest warte więcej niż czas. No, chyba że miłość.
Samotność, samotność aż do granic obłędu.