
Jak to jest, że ludzie nigdy się nie okazują tacy, ...
Jak to jest, że ludzie nigdy się nie okazują tacy, za jakich się ich brało.
Jest tylko jeden ratunek dla zmęczonej duszy - miłość do drugiego człowieka.
Najdalej zajdzie ten człowiek, który nie wie, gdzie idzie.
Nie tak szybko. Najlepsze jeszcze przed nami.
Miała na myśli deser. Tak samo można podchodzić do życia.
Ale nie można wiecznie żyć wiecznie wspomnieniami, które są jak wielkie brzemię.
Jestem zmęczony i nie mam ochoty strasznie za czymś tęsknić.
Miłość czyni nas wszystkich kłamcami.
Ludzie w większości przeżywają tylko połowę tego, co naprawdę mogliby przeżyć - rzecz jasna, jeżeli mają trochę szczęścia.
Zniewoleniu towarzyszy pewna specyficzna forma wolności. Czasem wzięcie się w karby jest synonimem odpuszczenia.
Czasami słowo bywa potężniejsze niż miecz.
I świat pod skrzydłami białego szumu stał się zupełnie cichy.