Miłość to dzielenie świata z drugą osobą.

 
Jaka praca, taka płaca.

 Są osoby, które się pamięta, i osoby, o których się śni.

 Chociaż raz warto umrzeć z miłości.

 Przychodzą takie chwile, że nie wiem już, co z sobą zrobić. Kiedyś pomyślałam, wsiądę w pociąg i przyjadę do ciebie. Ale to przecież o wiele za późno, o lata za późno, o całe życie za późno.

 Łatwiej jest zburzyć niż zbudować.

 Miłość nie stoi w miejscu, nie czeka jak kamień; trzeba ją stworzyć, jak chleb, przez cały czas trzeba ją stwarzać na nowo.

 Kto nie wie że ma wybór, temu go nie brakuje.

 Nie możesz się wściekać z powodu prawdziwego zakończenia. To na sztuczne happy endy powinnaś się wkurzać.

 Z dala od domu człowiek zyskuje nową perspektywę.

 Trzeba mieć szacunek do śmierci.