
Przez chwilę byłeś człowiekiem. I znowu chcesz zostać apostołem, ty ...
Przez chwilę byłeś człowiekiem. I znowu chcesz zostać apostołem, ty diable?
Każda nowa więź, jaką sobie tworzymy, jest nowym cierpieniem, jeszcze jednym gwoździem, który wbijamy sobie w serce.
Jak trudno dotrzymać obietnicy złożonej samym sobie.
Wracam do domu z uczuciem tęsknoty. Takiej dziwnej tęsknoty, nie wiadomo ani za czym, ani za kim. Takiej tęsknoty chyba metafizycznej, na którą pomagają tylko ciepłe dłonie. Nie chcę sam spędzić reszty tego wieczoru.
Normalność to tylko przeciętność, a nie jedyna recepta na funkcjonowanie.
Ale wszystko, co można zbudować, można również zniszczyć.
Umysł ludzki to pusty pokoik, który powinno się umeblować według własnego wyboru.
Jestem przygotowana na niewyobrażalny koszmar, jednak rzeczywistość jest jeszcze gorsza.
Nie porównuj się z nikim. Wyrządzasz sobie tym wielką krzywdę.
Pocałował mnie tak, jakby jego serce miało przestać bić, gdyby tego nie zrobił.
Czasem jesteśmy stawiani w pewnych sytuacjach żeby zaszła jakaś zmiana.