– Dla ciebie zatrzymałbym świat.

 Pokazywanie świata komuś, kto jeszcze potrafi się dziwić, jest pięknym zajęciem.

 Półprawda jest
całym kłamstwem.

 Całe życie - mówię - to dobry początek.

 Ta kobieta zawsze chce mieć tylko to, czego nie może.

 Ale po tylu latach bycia nikim poczucie, że wreszcie jest się kimś uderza do głowy. Łatwo uzależnić się od tego, że inni traktują cię, jakbyś rzeczywiście była dla nich ważna.

 Brak działania jest też
działaniem, a milczenie
może przemawiać
głośniej niż słowa.

 Ale dlaczego nauczyliśmy się wszyscy jak przeżyć, a wciąż nie umiemy po prostu żyć?

 Nie złapiesz zająca, jeśli uganiać się będziesz za kilkoma.

 Nie rzucaj mi kłód pod nogi, bo nie wiadomo, czy nie potknę się kiedyś o jedną z nich biegnąc, by ratować Ci życie.

 Co komu do tego, skoro i tak mniejsza o to?