Byłoby lato dłuższe, żeby nie ...

 Wisła jak Bóg: jednemu daje, drugiemu bierze.

 Dobrego siewcę rozpoznaje się przy złej pogodzie.

 To, co jest najpiękniejsze na świecie, jest skądinąd najbardziej nieodgadnione. Cud, który został nam dany do życia, znajduje się wszędzie w naturze. Jest w każdym drzewie, w każdym liściu, w każdym strumieniu. Wystarczy tylko umieć spojrzeć.

 Wydaje się, że nie udała się naturzepróba ukształtowania na ziemi stworzenia myślącego.

 W kwietniu, gdy pszczoła jeszcze nie ruchliwa,mokra wiosna zwykle bywa.

 Gdy na Narodzenie płuta, dość się w zimie nadrzesz buta.

 Natura jest dla człowieka księgą pełną tajemnic, które może odkryć poprzez obserwację i dociekanie. To nieskończona skarbnica wiedzy, która cieszy, fascynuje i inspiruje.

 Jestem jedynym spośród 7 miliardów ludzi na Ziemi. Od 40 lat fotografuję naszą planetę i różnorodność jej mieszkańców, ale cały czas mam wrażenie, że ludzkość nie zrobiła żadnego postępu. Nadal nie potrafimy żyć razem i zastanawiam się, dlaczego tak się dzieje. Nie szukam odpowiedzi w statystykach czy analizach, ale w samym człowieku.

 Natura jest, jak wspaniała, mądra, niezwykle roztropna, opiekuńcza matka, która zawsze stara się pomagać swoim dzieciom, ale nie pozwala na ich zepsucie.

 W naturze nie ma nic takiego jak kształt doskonały, ani moment doskonały. Jednak wszystko w naturze jest takie jak powinno być, harmonijne, zrównoważone, piękne na swój sposób. Przyroda nie dąży do doskonałości, lecz do równowagi i sprzeczności są jej nieodłącznym elementem.