Czasami stary świat musi się nam zawalić, byśmy mogli budować ...

 W chwilach w których na ciebie patrzyłam, twoje oczy były zupełnie bez wyrazu.

 Człowiek rodzi się mięki i słaby a umiera twardy i mocny

 Żyć to znaczy rodzić się powoli.

 Kiedy się uśmiechał, jego twarz przypominała otwarte okno.

 Nie był szczególnie przystojny. Niewysoki, skronie oszronione, nadwaga też spora. Któż to jednak wie, co może ludzi z sobą łączyć.

 Gapimy się w telefony zamiast w oczy albo gwiazdy. Siedzimy w kieszeniach innych zamiast siedzieć za rękę z bliskimi. Zaglądamy w czyjeś życia zamiast w głąb siebie. Za dużo narzekamy, obgadujemy za mało słuchamy, współczujemy. Wolimy drwić, wyśmiewać zamiast pomagać, pocieszać. Podstawiamy nogę zamiast wyciągać rękę. A później się dziwimy, że ten świat jest taki zły, tyle że ten świat to... My. (Elżbieta Bancerz - Dusza zaklęta w słowa)

 Płyńcie albo pójdzcie na dno. Nikt nigdy nie wyświadczy wam żadnej przysługi.

 Przyłóż się tam, gdzie będzie z ciebie największy pożytek!

 Kto prosi, żeby mu ogolić brodę, nie gniewa się na zadrapanie.

 Życie zredukowane do życia. Do walki o życie.