Wszyscy w jakiś sposób ponosimy karę za życie, które wybraliśmy.
Los nie jest nigdy po stronie ludzi o omdlałym sercu.
Ciche pozwolenie w obliczu tyrani jest nie lepsze niż zgodzenie się wprost.
Życie to nie jest coś, co nam się przydarza. Życie to coś, co robimy. To coś, co budujemy. To coś, co tworzymy. Sami dla siebie. Każdego dnia. Krok po kroku. Chwila po chwili.
Poniżenie można znieść tylko wtedy, gdy nikt nie patrzy.
Brawo. Nieźle sobie można takim podjeść.
W końcu zrozumiałam, że spokój ducha mogę odzyskać jedynie izolując się od pewnych osób, nie reagując na tanie prowokacje i skupiając uwagę na tym co kocham.
Nie możesz chronić ludzi w ten sposób. Ludzie muszą dorosnąć. Muszą się wiele nauczyć. Człowiek nigdy się niczego
nie nauczy, jeśli nie podejmuje ryzyka.
Nie w każdej rzeczy można znaleźć coś dobrego.
Ten dzień mógł być jak każdy inny, ale ja byłem już inny.
