
Jakie piękne jest życie i jakie smutne! Jak ulotne, bez ...
Jakie piękne jest życie i jakie smutne!
Jak ulotne, bez przeszłości i przyszłości, zamknięte w bezgranicznym teraz!
Złe doświadczenia trudno zapomnieć i to, co się z nimi wiąże zawsze pozostaje w pamięci.
Z nadmiaru światła kruszy się grudzień.
Poranki są najgorsze dla ludzi dotkniętych depresją.
Choćbyśmy nawet mogli stać się uczonymi uczonością drugich,mądrzy możemy być jedynie własną mądrością.
Wciąż wzrastamy i wciąż jesteśmy tacy mali.
A teraz powiem Ci jedną rzecz: ludzie sami nie zmieniają się nigdy. Ludzi zmienia życie.
Pamiętaj że wszystko, co uczynisz
w życiu, zostawi jakiś ślad. Dlatego miej świadomość tego, co robisz.
Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz iść naprzód.
Ona ma rację, nie skrzywdziłbym jej. Ja tylko wyrzucam za burtę ośmioletnie dzieci.
Czasem dzwony kołyszą dzwonnikiem.