Zwykłym ludziom nigdy nie było dane przeżyć apokalipsy.

 Człowiek cierpi dość długo, aby uznać, że życie to dość prosta sprawa. Problem polega na tym, że kiedy to zrozumie, zwykle jest już na tyle stary, że zapomina, co właściwie zrozumiał.

 Jeśli nie chcesz, żeby ci mówiono, że jesteś głupcem, nie zachowuj się jak głupiec.

 Czasami czuł, że on traktuje sprawy właściwie, a wszyscy pozostali zbyt lekceważąco.

 Jeżeli ktoś żyje według zaleceń lekarza, żyje nędznie.

 Nie wykorzystasz pełnego potencjału ruchu, jeśli nie masz o nim pojęcia.

 Nie płacz, że skończyło się, uśmiechnij się, że mogło się wydarzyć. Chociaż wszystko jest przemijające, niektóre rzeczy pozostają w nas na zawsze.

 To wymaga odwagi by się rozwijać i stać się tym, kim naprawdę jesteś.

 Czasami to życie nie chce nabrać formy, ot tak, bo się uparło!

 Wojny wybuchają i toczą się, ale zawsze się kiedyś kończą, prawda?

 Najgorzej jest czekać. A jeszcze gorzej nie wiedzieć, na co się czeka, albo czy w ogóle warto czekać. To jest życie.